Klantverhalen
‘We kijken uit naar het eindresultaat van Gageldonk’
Ze zijn nagenoeg buren: Martien Huijgens en John Smits, woonachtig in de Piushof. In het hart van Gageldonk, de wijk die de laatste jaren flink in beweging is. De heren vertellen graag hoe ze het leven hier ervaren.
‘Ik zeg iedereen gedag, ook de mensen die ik niet ken’
Ze is geboren en getogen in Sint-Maartensdijk en is er altijd blijven wonen. Tonny Breure-de Wilde (80) kent veel mensen in het dorp en velen kennen haar. “Laatst liep ik een rondje en toen heb ik zeven verschillende mensen gesproken”, lacht ze. Dat is Tonny ten voeten uit. Geïnteresseerd in andere mensen en betrokken bij het wel en wee van haar dorpsgenoten. Zomaar een praatje aan kunnen knopen, dat vindt ze aantrekkelijk aan het leven in het dorp.
‘Als je goed bent voor een ander, is een ander ook goed voor jou’
Een hart van goud. Een enorme levenslust. Iemand die het beste beentje voor heeft voor een ander. Zo kunnen we Cees Aarden wel omschrijven. Deze vriendelijke man woont al 40 jaar in dezelfde woning van Stadlander in Halsteren. Het was niet hij die het ouderlijk huis verliet, het waren zijn ouders die plaats maakten voor hem. Niet gek als je nagaat dat Cees inmiddels vele buren voorziet van aanspraak, karweitjes en zelfs mantelzorg.
‘Zo fijn om thuis te komen in een nieuw, schoon huis’
Twee Zeeuwen die vallen voor de schoonheid van de Bergse volkswijk Fort-Zeekant. Het zijn Ilse Hommel (25) en haar vriend Youri Koppelmans (30) die na een lange zoektocht ontdekken dat de wijk enorm in ontwikkeling is. Ilse vertelt hoe het haar bevalt om hier te wonen, over de Nul-op-de-Meterwoning en hoe zij tegen de wijkontwikkelingen aankijkt.
De groene oase van Randy Schmidt
Het lijkt wel klein Italië: de groene oase vol planten en kruiden in de achtertuin van Randy Schmidt. Een exotisch plekje aan de Paulus Buyslaan. Vol druivenranken, perenbomen, appels, nectarines, vijgen, amandelen, en kruiden als rozemarijn, knoflook en tijm. “Mijn tuin is een echte snoeptuin”, laat Randy zijn tuin zien.
Collega aan het woord Pam Cremer
‘Een goede gebiedsbeheerder is 90% van de tijd buiten, dat is nu wel anders’
Toch zit Pam niet bij de pakken neer, sterker nog: deze situatie brengt ook voordelen met zich mee. Lees meer
Collega aan het woord: Do Akkermans
‘Coronacrisis? Erg vervelend, maar ik zit niet graag bij de pakken neer’De coronacrisis. Wie heeft hem ooit zien aankomen? Ook wij bij Stadlander werden verrast door het virus. Lees meer
Blijdschap bij de nieuwe bewoners van het Zilverschoonplein
Klaar voor een volgende stap in hun leven, overhandigden Stadlander in januari de sleutel aan de nieuwe bewoners van het Zilverschoonplein. Zo ook aan Julia Kazakova die hier samen met haar gezin intrekt in een levensloopbestendige woning. Met een bijzondere reden is het gezin bij dit nieuwbouwproject in Gageldonk-West betrokken geraakt: bij haar zoon is twee jaar geleden de diagnose MS gesteld. Ze vertelt er ons meer over…
‘We woonden hier voor zes gulden en een dubbeltje’
De teller staat op 60 jaar, het aantal jaren dat Nell van der Kort huurt aan de Prinses Irenestraat in Fort-Zeekant. De 89-jarige bewoonster heeft in al die jaren samen met haar man veel bewaard, zo ook haar allereerste huurcontract. Lees hier haar verhaal.
‘Een visitekaartje voor Fort-Zeekant’
Sommige mensen zijn altijd actief voor hun wijk. Ton van der Veeren is zo iemand in de wijk Fort-Zeekant. Hij bezorgt post voor de Lourdeskerk, houdt de buurt op de hoogte van de laatste nieuwtjes, en de jaarlijkse straatrommelmarkt is mede dankzij hem al 11 jaar een mooi visitekaartje voor de wijk. Lees hier zijn verhaal.
‘De wijk, dat ben je zelf’
Leo Stoffelen en Jac Mouwen zijn al zeven jaar buren én vrienden. Samen zijn ze lid van het buurtpreventieteam in hun wijk Noordgeest in Bergen op Zoom. Een wijk die voor de meeste Bergenaren niet zo bekend is. “Het is hier veel los zand. Soms is het ieder voor zich. Juist dat willen we veranderen door mensen in beweging te brengen”, vertellen Leo en Jac over hun missie voor de wijk. Lees hier hun verhaal.
‘In Gageldonk ben ik de wijk-EHBO’er’
Als er iemand klaarstaat voor een ander, dan is het Jaap wel. Of het nu gaat om een eenzame oudere onder de mensen brengen of een gevallen kindje hulp bieden, Jaap staat altijd voor iedereen in Gageldonk klaar. Met hart en ziel, want hij doet niets liever dan mensen helpen. Jaap vertelt over zijn dankbare taak in de wijk en wat hij hier voor de mensen kan betekenen.
‘De kloof tussen kinderen uit arme en rijke gezinnen verkleinen’
Op vierjarige leeftijd verhuisde Ricky (63) naar Fort-Zeekant, en dat is nog steeds de wijk waar ze oud wil worden. Ze is inmiddels verweven in verschillende buurtprojecten en werkt met hart en ziel aan het Amaliaplein. Daar waar ze al vijf jaar samen met vrijwilligers de ontmoetingsplek voor ouders en kinderen onderhoudt. Ricky vertelt met passie over het park waar ze het meeste van haar tijd doorbrengt en hoe ze het hier het liefste zou zien.
Een tatoeage als eerbetoon aan de wijk
Frans (52), Ella (51) en dochter Kim (23) woonden jarenlang met plezier in Fort-Zeekant. Totdat ze deze noodgedwongen moesten verlaten toen de woningen er gesloopt werden. Gelukkig kon het gezin afgelopen december opnieuw hun intrek nemen in hun geliefde wijk, in de nieuwe huurwoningen die hier werden gerealiseerd. “Dit voelt als thuiskomen. Wij gaan nooit meer ergens anders naartoe.” Lees hier hun verhaal.
Bijna 70 jaar in dezelfde woning
Op driejarige leeftijd verhuisde John Belet samen met zijn gezin naar Fort-Zeekant, en dat is tevens zijn eindstation. Met acht kinderen groeide het gezin op in de Prinses Irenestraat en in datzelfde huis is John op zijn 72-jarige leeftijd nog steeds gelukkig. Lees hier zijn verhaal.
Het rijke verleden van Gageldonk-West
Het verhaal van Jeannie Mulder en Jan NuijtenHet Piusplein en omgeving was de buurt van hun jeugd. De wijk roept bij Jeannie Mulder en Jan Nuijten nog steeds warme gevoelens op. Voor Jeannie en Jan is Gageldonk-West vertrouwd gebied, tot op de dag van vandaag. Rinus, de broer van Jan, woont er in het ouderlijk huis. Dat doet hij al 61 jaar. Geregeld komen ze in de Iepstraat bij Rinus op bezoek. Jeannie en Jan hebben de wijk zien groeien en bloeien. ,,Alles wat je nodig had, kon je op het plein kopen.’’
Lees hier het hele verhaal.
‘Ons eigen radiostation in de schuur? Dat was fantastisch!
Ze groeide op in Fort-Zeekant, de wijk waaraan ze haar hart verloor. En ondanks dat ze in 2012 noodgedwongen haar thuis moest verlaten, vertelt Gonny Andreas met verve over de bewogen jaren in de wijk en hoe mooi het is om in Fort-Zeekant te mogen wonen. Lees hier haar verhaal.
Jan en Riet Heijnen, bewoners van De Leeuwerik op Vogelenzang in Halsteren.
Drie jaar geleden waren Jan en Riet Heijnen de eerste bewoners die vanuit het inmiddels gesloopte deel van De Leeuwerik verhuisden naar een nieuwe woning. Heel ver zochten ze hun nieuw geluk niet. Ze wonen nog steeds in De Leeuwerik, maar dan in een ander vleugel. Vogelenzang verlaten is voor hen dan ook geen optie. “In Halsteren zit je nergens beter dan hier.”
Lees hier het hele verhaal.
Herman Hunting ziet de bewegingen in zijn wijk Fort-Zeekant
Hij groeide op in de Bergse wijk Fort-Zeekant en is er sindsdien niet meer weggegaan. Toch is deze wijk niet perfect voor bewoner Herman Hunting, integendeel. Maar dat is oké, vindt hij zelf. We spraken met hem over zijn leven hier. Lees hier het hele verhaal.
