Vorstelijk wonen in de Prinsessenbuurt
Soms wordt gedacht dat Stadlander in Fort-Zeekant alleen maar sloopt en aan nieuwbouw doet. Het tegendeel is waar. In de Prinsessenbuurt worden zowat honderd woningen flink gerenoveerd. Het resultaat: meer wooncomfort en aanmerkelijk lagere woonkosten voor onze huurders. De bewoners zijn er blij mee. ‘’We zijn tenslotte Onassis niet.’’
Mary Schot woont alweer een jaar of vijftien naar haar zin in de Prinses Beatrixlaan. Haar man Perry nog langer. Dankzij de renovatie kunnen ze weer vele jaren vooruit. Mary is blij met het huis en de buurt. “We lopen de deur niet bij elkaar plat. Maar als het nodig is, staan we voor elkaar klaar.”
Best gezellig
Het eerste deel van de opknapbeurt is achter de rug. Een schilderbeurt en het plaatsen van dubbel glas. Mary is bijzonder te spreken over de vaklui die ze over de vloer kreeg. “Het waren mannen die je bij wijze van spreken je huissleutel zou toevertrouwen. Ze kwamen niet zo maar binnen banjeren, legden overal doeken en ruimden ook alles netjes op.” Overlast als gevolg van de renovatie heeft Mary niet ervaren. “Je kende op een gegeven moment al die mannen bij naam. Het was eigenlijk best gezellig.” In de tweede fase van de renovatie worden nog meer isolerende maatregelen uitgevoerd.
In de winter kwam er altijd veel kou van de zolder
Bewoonster Mary Schot
De isolatie van spouwmuren en bovenverdieping is volgens Mary geen overbodige luxe. “In de winter kwam er altijd veel kou van de zolder. Daar kon je niet tegen stoken, ook niet als je de tussendeur dicht hield.” In de nabije toekomst gaan ze die verbeteringen op hun energierekening terug zien. Mary is daar blij mee. “We zijn tenslotte Onassis niet.”
Mary en Perry hebben ook gekozen voor een volledige renovatie van hun keukenblok, toilet en doucheruimte. Dat was hard nodig. Mary wijst op de keukenkastjes. “Je kunt die verf wel blijven bijtippen. Maar het houdt een keer op.” Mary vond het mooi dat ze voor de keuken kon kiezen uit drie kleuren. “Alles viel op z’n plek. We hebben precies de kleur waar we met ons interieur in zitten.”
De renovatie leidt voor Mary en Perry als zittende huurders niet tot een huurverhoging. “Ik kon het eerst niet geloven. Voor de zekerheid heb ik het nagevraagd. Maar het is echt waar!”
Panneke soep
In het geslepen glas naast de voordeur is de Peperbus te zien. Het is duidelijk: Jan en Cor van Hooydonk zijn echte Bergenaren. Jan is geboren in de Julianastraat, om de hoek. Cor komt uit de Jordaan, de volksbuurt even verderop. Nu wonen ze alweer ruim 25 jaar in de Prinses Beatrixlaan. “We hebben het hier best naar ons zin. We hebben met geen mens dol.”
Jan en Cor zijn ondertussen gepensioneerd. Natuurlijk is de buurt tijdens hun leven veranderd. Maar iets van de samenhang van weleer is er nog steeds. Jan en Cor zijn er zelf een voorbeeld van. Een oudere buurman kan op hen rekenen. “We houden hem een beetje in de gaten. En soms brengen we een panneke soep of iets anders dat over is.” Jan heeft zelf bijna zijn hele leven in de bouw gewerkt, ook onderhoud en renovaties.
We zijn blij dat we hier oud mogen worden
Jan en Cor van Hooydonk
Als geen ander kan hij zeggen of het werk goed wordt uitgevoerd. “Die mannen weten waar ze mee bezig zijn.” Jan is blij met dat hun woning toekomstbestendig wordt gemaakt. “De huizen in de Julianastraat zijn destijds allemaal afgebroken. Dat wil je geen twee keer in je leven meemaken.”
Jan en Cor zijn positief over de uitgevoerde schilderbeurt. “We konden zelf onze kleur kiezen, dat is een pluspunt.” Precies zo met de isolatie. “We kunnen blijven huren voor een redelijke prijs.” Van het aanbod voor een nieuw keukenblok, aanpak van het toilet en de douche maken Jan en Cor geen gebruik. “Op een nieuwe wc-pot na.”
Droomkeuken
Jan heeft immers zelf gouden handjes. Zelf realiseerde hij in het verleden zijn droomkeuken. Cor is er trots op. “Daar wil je geen afstand van doen.” Precies zo met het door Jan eigenhandig aangebrachte tegelwerk in de badkamer. “Daar is niks mis mee.” Hebben we de grote tuin achter al gezien, met al die nog steeds bloeiende bloemen en het door Jan gezette tuinhuis? Cor gaat voor. “Mooi toch hé? We zijn blij dat we hier oud mogen worden.”
