‘De Vogel’ vindt op Vogelenzang een nieuw nest 

Natuurlijk heeft Gerrit Roosendaal soms heimwee naar het Sint Maartensplein. Want daar woonde hij 43 jaar. Toch stralen de ogen van ‘de Vogel’, zoals veel mensen hem kennen. Want woongebouw De Merel is een fijne plek. Voor hem én zijn trouwe ooievaar!

Het lentezonnetje valt zacht door de glasgordijnen van Gerrits nieuwe woning. Net zo wit als de stenen ooievaar bij zijn deur, zijn de muren en het plafond van de huiskamer. “Die heb ik laten verven voordat ik hier kwam wonen”, vertelt Gerrit.

Ooievaars zijn brengers van een nieuw begin. Voor Gerrit was dat de Vogelenzang. Ruim drie maanden woont hij er nu. De diepbruine antieken kast, de matleren bank en de schilderijen: alles uit zijn vorige huis aan het Sint Maartensplein hebben Gerrit en zijn broers in december overgebracht naar dit ‘nieuwe nest’.

Leuk was het niet om te horen dat het huis waarin hij zo graag woonde, wordt gesloopt. En toch: zodra het sociaal plan van Stadlander er was, dook Gerrit er in. “Want ja, je moet gewoon verder.” Al snel schreef hij zich in voor een nieuwe woning. “Onze buurt is daarin goed begeleid door de mensen van Stadlander. Ze hielpen met inloggen en legden uit hoe je in aanmerking kon komen voor een nieuwe woning.”

Gerrit reageerde via Zuidwestwonen.nl op een woning aan de Vogelenzang die met voorrang herstructurering werd geadverteerd. Later die week kreeg hij bericht dat hij op nummer één stond voor deze woning. “Ik fietste er langs en zag dat het om De Merel ging. De woning was op de begane grond. Precies wat ik wilde. ‘Nou’, dacht ik bij mezelf, ‘dat is zo gek nog niet.’” Ook leuk: Gerrit bleek al een aantal bewoners van De Merel te kennen. En, nóg leuker: waar hij aan het Sint Maartensplein de nestor was, is hij hier de benjamin. ‘Daar vierde ik de verjaardag van een tweejarig jochie. Hier ga ik binnenkort naar het verjaardagsfeest van een 90-jarige bewoonster!” lacht hij.

Tekst gaat verder onder de foto

Maar wat is nu het verhaal achter de stenen ooievaar naast zijn deur? Dat vertelt Gerrit graag. “Die stond in een muur bij mijn voormalige huis. Iedereen wist dat je ‘bij de ooievaar moest zijn’ als je mij zocht. Maar ja, toen ging ik verhuizen. Die ooievaar keek mij na, zo van: ‘je laat mij hier toch niet alleen achter?” Een paar dagen voordat ik ging verhuizen, heb ik mijn gereedschap gepakt en hem voorzichtig los gebikt. Nu kennen ze me ook hier van ‘dat huis met de ooievaar.’” De cirkel is rond, vindt Gerrit. ‘De Vogel’ is nu neergestreken aan de Vogelenzang en woont in De Merel, mét ooievaar. “Ik wens alle lotgenoten uit mijn geliefde wijk hetzelfde geluk toe wat betreft het zoeken naar een nieuwe woning!”