Film ‘De Scheldeflat’ ontroert bij première: “In gedachten zal hij altijd hier blijven staan”

Ze heeft een traantje weggepinkt tijdens het kijken. En als oud-bewoonster Meis Suijkerbuijk na afloop begint te praten, is ze weer ontroerd. De Scheldeflat, die zit bij mensen nog altijd in het hart. Heel diep. Wie daaraan twijfelt, is bij het zien van de unieke documentaire meteen om.

Vrijdag 15 december ging deze documentaire in première. De film van 35 minuten zit boordevol persoonlijke verhalen, foto’s, historie en zoveel meer! Of zoals Peter Oosterwaal het samenvatte: “Deze film maakt mensen gelukkig.”

Raar is het wel, erkent bestuurder Marc van der Steen van Stadlander: “Het is voor het eerst dat we bij Stadlander een hele documentaire maken over een gebouw en dan slopen we dat gebouw ook nog eens.” Maar die flat was veel meer dan een verzameling beton en stenen. Fort-Zeekant is bijzonder. De saamhorigheid onder de bewoners is groot. De Scheldeflat was die wijk in het klein. Een icoon dat het verdient herinnerd te worden nu het na ruim 50 jaar wordt gesloopt.

Tussen oude mensen

“Iedereen was gelijk, de warmte was heel bijzonder.” Als Meis Suijkerbuijk terugdenkt aan het moment dat ze haar appartement moest verlaten, voelt ze weer het verdriet. Hoe goed ze inmiddels ook woont in de Meilustflat waar ze haar nieuwe thuis vond. “De Scheldeflat was een formidabel iets.” Terwijl ze amper 60 was toen ze er gingen wonen. “Ik zei: wat moet ik tussen die oude mensen.” Maar binnen korte tijd was ze helemaal om!

Elselien Withagen kan nu nog niet langs het gebouw lopen zonder even omhoog te kijken. Naar de plek waar haar ouders woonden. “Het was een heel tijdperk.” Vader Marijn was 96 toen hij zich in 2016 aanmeldde om er als anti-kraker te gaan wonen. Zo miste hij zijn oude stek. Zo’n pijn deed het dat er tijdelijke bewoners kwamen, spoedzoekers, statushouders. Hij was landelijk nieuws. “Zelfs de NOS kwam hem filmen”, herinnert zijn dochter zich.

Hoofdrolspelers

Elselien en Meis. Twee ‘hoofdrolspelers’ in de film over de flat. Samen met onder meer oud-personeelsleden van tanteLouise, gebiedsbeheerder Frank Ernest van Stadlander en archeoloog Marco Vermunt wiens opa en oma er woonden. Ze verhalen in de documentaire over het goede van de Scheldeflat.

Onderwijl komen er foto’s voorbij op het scherm. Van al die warme momenten. Boodschapje in het servicewinkeltje, het Scheldelied zingen, Vastenavend vieren, samen eten, praten, leven. Een feest van herkenning te merken aan de reacties in de zaal. “Er voor elkaar zijn. Op speciale momenten, verdrietige maar ook mooie”, typeert Frits Leenders.

Gerrit Leenders

Hij praat de documentaire aan elkaar. Niet toevallig, hij is de zoon van Gerrit Leenders, jarenlang voorzitter van de bewonerscommissie. Voor velen het gezicht van de Scheldeflat. “Hij deed ontiegelijk veel.” In Het Patronaat komt dat allemaal samen, want eigenaar Koen Oosterwaal is weer een kleinzoon van diezelfde Gerrit.

De sloop van de Scheldeflat vordert inmiddels gestaag. Begin 2024 rest het puin en begint het opruimen. Frits Leenders vat alles aan het einde mooi bij elkaar: “De Scheldeflat had een grote impact op veel levens. Nu rest de herinnering. En die gaat niet verloren, in gedachten blijft ie altijd staan. Fort-Zeekant blijft boeien.” Geen twijfel!!