Tonny Breure: een parel van een Zeeuwse

Stadlander, gemeente Tholen en aannemer De Nijs-Soffers maken van Sint-Maartensdijk-West een eigentijdse wijk met een mooi park. Op weg daar naartoe praten bewoners mee. Een van hen is Tonny Breure, geboren en getogen in Smerdiek. Voor Stadlander is zij een parel!

Om de hoek aan de Jacoba van Beierenstraat wordt gesloopt, achter haar woning aan de Oosterscheldestraat staan al nieuwe huizen. Bij Tonny Breure is Sint-Maartensdijk-West geen papieren plan maar dagelijkse realiteit.

Langzaam verandert deze wijk in een plek waar mensen graag willen wonen. Met eigentijdse huizen, met een mooi park. Maar voor nu geldt vooral: nog even geduld. Want dichtgetimmerde panden staan er ook nog steeds. Tonny zucht. Ze vindt het maar lang duren allemaal.

De Smerdiekse is nauw betrokken bij haar dorp. Geen wonder, als je bedenkt dat ze er al bijna 82 jaar woont, als trotse Zeeuwse. Daarom praatte ze volop mee toen Stadlander, de gemeente Tholen en aannemer De Nijs-Soffers met de plannen voor Sint-Maartensdijk-West kwamen om de verouderde woningen uit de wijk te vervangen door nieuwe. En door groen toe te voegen.

‘Ik ben er bij toeval ingerold toen ik een informatieavond bezocht in Haestinge, ons dorpshuis. De drie partijen zochten mensen om mee te denken met de plannen, over hoe het zou kunnen worden.’

Daaraan droeg ze graag haar steentje bij. Als ambassadeur van de wijk. ‘We bespraken van alles.’ En het laat haar nog steeds niet los. ‘Laatst kwam er een meisje op bezoek. Ze wil in het nieuwe park graag een korfbalpaal. Kijk, zoiets schrijf ik op als tip voor de volgende keer als we bij elkaar komen.’

Dat bij elkaar komen zat er door corona even niet in Tonny: Dat ligt nu allemaal stil. Het plan voor het park heb ik wel gekregen, maar per post.’ Ze hoopt dat het er binnenkort van komt om als betrokken bewoners wel met Stadlander, de gemeente Tholen en De Nijs-Soffers te overleggen.

Maar intussen ziet ze tevreden toe hoe de nieuwbouw wordt gerealiseerd, en kijkt ze met weinig weemoed naar de wijk zoals die was. ‘Smerdiek-West was geleidelijk verouderd, daar werd je niet vrolijk van.’

De wijk met zijn nieuwbouw, inmiddels Sympathiek Smerdiek-West gedoopt, trekt de aandacht, weet ze. Ook van mensen van buiten het zo karakteristieke Zeeuwse dorp. ‘Pas nog stopte er een auto. Die mensen stapten uit en gingen een blokje om, ik kende ze niet. Maar die weten dat er nieuwe huizen komen en gaan alvast eens kijken, dat vind ik leuk.’

Ze weet zeker: op de nieuwbouw in Smerdiek-West gaan veel mensen op af komen. Zeker nu iedereen naarstig naar woningen zoekt. Naar hoe het was, wil ze zeker niet terug. ‘Op een gegeven moment werd aan die oude huizen ook geen onderhoud meer gepleegd en kwamen er tijdelijke bewoners. Toen verrommelde het wel.’

Sint Maartensdijk was vroeger was een heel hechte dorpsgemeenschap, vertelt Tonny. Dat is wel wat minder geworden met de jaren, weet ze als rasechte Smerdiekse. ‘Maar gelukkig zijn er nog steeds mensen die naar elkaar omkijken.’

Voor woningcorporatie Stadlander is Tonny een parel. Al is ze geen huurder van de woningcorporatie, ze is zo betrokken bij haar omgeving en bij wat Stadlander doet, dat ze alle waardering en respect krijgt!