Dure elektriciteit? Minder lampen aan, toch genoeg licht! 

Jos van Tilburg is een man van actie. Denken, maar ook doen. Als Stadlander in december aankondigt dat het voorschot voor de elektra in de algemene ruimtes moet worden verhoogd, triggert hem dat. Hij gaat bellen. Want al die lampen, die nu branden in de galerijen van de Sint Jozef Gaarde in Nieuw-Vossemeer, dat kan best minder.

“Ik ben voorzitter van de bewonerscommissie,” verklaart hij zichzelf. Via de woonconsulent van Stadlander komt er actie, nadat eerst is onderzocht of het met minder licht toch nog veilig is. Want dat staat voorop. “Er kwam een elektricien en samen hebben we zowat de helft van de verlichting uitgeschakeld. Alleen op de hoeken brandt nu nog licht. Dat is meer dan voldoende. Niemand van de bewoners heeft geklaagd dat het te weinig is.”  

Enquête

Denk niet dat Jos dan klaar is. Inmiddels bijna 84 jaar, maar hij bruist van de energie. Wat volgde was een enquête onder de oudere bewoners van de 22 appartementen. Om de gezamenlijke kosten nog verder te drukken. Het wekelijks onderhoud? Dat kan naar eens in de twee weken. Tuinonderhoud zes keer per jaar? Drie keer is ook goed. En ook het wassen van de ramen mag best een tandje minder. “Dat bespaart 18,50 euro per maand,” heeft Jos uitgerekend. Per appartement. Een ruime meerderheid van de bewoners omarmde het idee en Jos stuurde het voorstel naar de corporatie. 

Potje

Of Stadlander het initiatief honoreert, moet hij nog afwachten. En, zegt hij: “We willen niet nu al minder per maand gaan we betalen, hoor. We zien dit als een buffertje. Want de tarieven van de tuinlieden, schoonmakers en glazenwassers gaan zeker omhoog.” Dat kan dan mooi worden betaald uit het ‘potje’ dat de bewoners zelf hebben gecreëerd, door genoegen te nemen met minder onderhoud aan het gebouw in hartje Nieuw-Vossemeer, heeft hij bedacht. 

Philips

Wie zich afvraagt wat Jos bezielt om zich zo te bekommeren om z’n omgeving, leert al snel dat hij een rijk en mooi verleden heeft. Als secretaris van de ondernemingsraad van de inmiddels verdwenen Philipsvestiging in Roosendaal. Voor mensen en hun belangen opkomen zit hem als het ware in het bloed. “Ik was vrijgesteld van het gewone werk, had er mijn eigen kantoor.” Zijn bazen hadden een taaie aan ‘m. Regelmatig kreeg hij te horen: “Wat heb je nu weer gedaan?” Van het veranderen van werktijden tot het afschaffen van het collectieve busvervoer, de massale ontslagen tijdens operatie Centurion: alles passeerde zijn bureau. “Ik heb zes directeuren gehad.” 

Alert zijn en blijven. Ook nu nog. “Ik houd alles bij.” Medebewoners helpen met het aanvragen van energietoeslag bijvoorbeeld is prima aan hem besteed. Maar ook meepraten als bestuurslid in Huurdersbelangenvereniging Steeds Rianter Wonen, waar hij af en toe mag sparren met Stadlander. Fel als het moet. Stilzitten is en was er niet. Jos is denken en doen!