Huurders Stadlander dolblij met hun grotere ontmoetingsruimte

Nieuw Praathuis geeft bewoners van de Clockskens hun zo gewenste ruimte

“Wij willen hier nooit meer weg. We wonen veilig en tussen de bewoners is een goed contact. We overlopen elkaar niet, maar indien nodig is er hier altijd wel iemand op wie we een beroep kunnen doen. En je komt altijd wel een bewoner tegen als je naar buiten gaat. Dan is er vaak tijd voor een praatje en dat is toch heel belangrijk.”

Hoe belangrijk, dat werd in de afgelopen twee coronajaren helemaal duidelijk. “We konden elkaar niet gezamenlijk ontmoeten in het Praathuis, een tuinhuis op de binnenplaats. Dat betekende voor een aantal bewoners dat ze vereenzaamden”, vertellen Valentina Jonkers – van Kuijk en Corrie van Tilburg. Valentina woont al twaalf jaar in De Clockskens in Steenbergen. “Ik woonde hier aanvankelijk schuin tegenover, op de Westdam. En ik wist meteen: dat als ik zou verhuizen, dat het hier naar toe moest zijn”. Corrie woont er sinds vijf jaar. “Het voelt hier als een warm bad”.

In actie

Beide dames werden goede vriendinnen. En toen Valentina in actie wilde komen voor een groter Praathuis, vond ze Corrie meteen aan haar zijde. “Het oude Praathuis was voor de grote groep bewoners echt veel te klein. We zaten tegen elkaar aangepakt. Het werd helemaal duidelijk toen een van de bewoonsters er onwel werd. Er was gewoon te weinig ruimte om haar gemakkelijk achter de tafel vandaan te halen. Toen zeiden we tegen elkaar ‘dit kan zo niet langer’. We zijn toen een actie gestart.”

Medebewoners stonden er volledig achter

De Lions werden benaderd, maar voor hen was het project helaas te groot. De gemeente reageerde binnen enkele dagen op hun verzoek om ondersteuning. “We kregen te horen dat we eerst een stichting moesten oprichten. Daarvoor moesten we naar de notaris en kosten maken, die waren voor ons te hoog. Tijdens een inloopdag bij Stadlander lanceerden we ons idee. Daar werd aangegeven dat we de hand tekening moesten vragen van onze medebewoners. Daarbij moest 70 procent achter ons idee staan. Dat was niet moeilijk, binnen een halve dag al hadden we ruim voldoende handtekeningen.”

Veel geduld nodig

Daarna was er heel lang geen voortgang. “Wij hebben heel wat mailtjes verstuurd en telefoontjes gepleegd. Maar corona gooide danig roet in het eten. Twee jaar lang gebeurde er niets. We werden al die tijd bestookt met vragen van de andere bewoners. We moesten veel geduld hebben. Tot nu toe, want sinds eind vorige maand verrees een nieuw Praathuis. Het is nog even wachten op de afwerking, maar dat zal niet lang meer duren. Er komt nog een keukentje in, met aan- en afvoer van water. Ook daar is veel behoefte aan.”

Activiteitencommissie

Beide dames hopen dat de activiteitencommissie wat leuks verzint voor de naderende opening. Deze commissie wordt thans gevormd door Rinus en Joke Koolen, Cor de Groen en Tonia de Jong. Er worden diverse leuke activiteiten georganiseerd. “Bingo’s, feestjes, de nieuwjaarsreceptie en voorheen ook busreisjes die met de opbrengst van de bingo werden bekostigd. Daar komt straks een andere activiteit voor in de plaats.”

Stoelen gezocht

Valentina en Corrie kijken met smart uit naar deze opening. Zijn er dan geen wensen meer? “Ja, toch wel. We zouden heel graag voldoende stoelen en tafels willen hebben. We hopen dat er een organisatie is die ons daarbij zou kunnen helpen. Misschien iets voor een van de plaatselijke serviceclubs als die op zoek zijn naar een goed doel? Ze kunnen ons altijd benaderen.”Tot die tijd is het behelpen geblazen, al weten beide dames het zeker: alle 55 bewoners zullen graag gebruik maken van hun nieuwe Praathuis, een prachtige plek om elkaar te ontmoeten. “Daarvoor verdient Stadlander en zeker ook woonconsulent Renate Quirijns, die zich hiervoor zo heeft ingezet, een dikke pluim.”

Tekst en foto: Peter Vermeulen