‘We woonden hier voor zes gulden en een dubbeltje’

mvr_deKort-9984 (Large)

Nell van der Kort huurt al 60 jaar in Fort-Zeekant: “Het volkse gevoel is nog steeds in tact”

De teller staat op 60 jaar, het aantal jaren dat Nell van der Kort huurt aan de Prinses Irenestraat in Fort-Zeekant. De 89-jarige bewoonster heeft in al die jaren samen met haar man veel bewaard, zo ook haar allereerste huurcontract en wat blijkt: ze woonden hier voor zes gulden en een dubbeltje. Ondanks dat we ons bij zo’n huurprijs niets meer kunnen voorstellen, vertelt Nell hoe het er vroeger in Fort-Zeekant aan toe ging en hoe de tijd in de loop der jaren veranderd is.

‘Mensen die zo oud zijn als ik hebben zoveel meegemaakt’

Al kloppend op het raam van de woning van Nell valt de hoeveelheid spullen in de woonkamer gelijk op. Eenmaal binnen doet dit huis in hartje Fort-Zeekant denken aan een mini-museum met een legio aan herinneringen. Op de tafel waaraan Nell zit, liggen een hoop oude documenten. Vol trots laat ze een kleurrijk kaartje zien: “Dit kregen we van Wonen West-Brabant als felicitatie voor ons 50 jaar trouw huurderschap. En kijk, dit is mijn allereerste huurcontract.” Ze pakt het gescheurde papiertje op. “Dit is zo oud, eerder vandaag scheurde het, zo zonde! Maar kijk, de datum staat er nog op: 2 oktober 1959. Toen ik hier kwam wonen, moest je nog per week betalen. We woonden hier voor zes gulden en een dubbeltje”, zegt Nell lachend.

Guldenmeter

Natuurlijk was dit naar ratio, in die tijd werd er immers niet veel verdiend. En voor meer geld had men niet eens kunnen huren. Nell: “Voordat we hier kwamen wonen hadden mijn man en ik al twee kinderen, de derde was op komst. Gelukkig kregen we dit huis toegewezen, maar je wil niet weten hoe het er van binnen uitzag. De keuken was enkel een aanrecht met gordijntjes en een plankje.” Nell weet nog goed dat huizen in die tijd nog een guldenmeter hadden. Deed je er een gulden in, dan had je weer even elektriciteit. Met de nadruk op ‘even’. Nell: “Ik ben dol op borduren, maar kun je je voorstellen hoe dat is als het licht steeds uitvalt. ‘Goh, er moet weer een gulden in’, zei ik dan tegen mijn man. Hopeloos dat het licht telkens uitviel.”

Als die kist kon vertellen…

In de loop der jaren is er veel veranderd in het huis aan de Prinses Irenestraat in hartje Fort-Zeekant. “De huurprijs is in de loop der jaren wel gestegen. In verhouding is deze prijs nog steeds laag, omdat mijn man in ons huis veel zelf heeft opgeknapt. In de jaren ’70 is de keuken helemaal vernieuwd en ook de badkamer en wc zijn onder handen genomen.” In dit huis, op deze plek, heeft Nell samen met haar gezin zoveel mooie herinneringen. “Mijn man bewaarde alles, dat zie je wel terug als je hier rond je heen kijkt. Hij was helemaal weg van oorlogsverhalen. Alles wat daarmee te maken had bewaarde hij in die een grote, oude kist. Het is grappig om te zien hoe mijn kleinkinderen sommige dingen weer waarderen. Zo wilde mijn kleindochter heel graag de kist van opa in haar nieuwe huis. Als die kist kon vertellen…”

Het volkse gevoel van Fort-Zeekant is nog steeds intact

Zoveel zien komen en gaan

Dat Nell haar plekje in de wijk Fort-Zeekant in haar hart heeft gesloten, mag duidelijk zijn. “Als je zo oud mag worden als ik en vrijwel je hele leven op dezelfde plek woont, dan zie je zoveel komen en gaan. De Wilmaflats hierachter heb ik zien bouwen en afbreken. Vroeger woonde ik in een buurt met vrijwel alleen maar bekenden. Van school, werk, goede kennissen, familie. Vele van hen hadden kinderen van dezelfde leeftijd. Als ik op een warme zomerdag voor mijn drie zonen twee grote zinken teilen in de tuin zette, dan kwamen alle jongens en vooral meiden uit de buurt spelen”, zegt Nell lachend. In haar ogen is die saamhorigheid in Fort-Zeekant wel veranderd. Er woont nog een handjevol oude bewoners en de rest is nieuw. Ze komen overal en nergens vandaan, waardoor het ons-kent-ons-gevoel sterk is verminderd.” Met mijn Surinaamse buren heb ik wel een goede band. Als zij een feestje hebben, dan komen ze me altijd iets lekkers te eten brengen.” Dus ondanks al de veranderingen is ook hier het volkse gevoel van Fort-Zeekant nog steeds intact.

Over Fort-Zeekant

Van oudsher is Fort-Zeekant een echte volksbuurt. Het is een wijk met veel sociale contacten, waar de mensen nog tijd hebben voor een praatje op straat. Het maakt dat de wijk vol met verhalen zit. Aan het Scheldebalkon ontwikkelen de gemeente Bergen op Zoom en Stadlander een nieuwe woonbuurt met levensloopbestendige en energiezuinige woningen. Een boeiende omgeving die volop inspiratie biedt aan (toekomstige) bewoners om hun eigen levensverhaal op te stellen. 

Lees voor